6 oktober 2018 is de Vierde Leidse kerkmuziekdag. Het thema voor deze dag is Longing for Light / Verlangen naar Licht. De deelnemers maken kennis met de enorme rijkdom en diversiteit van de Engelse kerkmuziek: van de unieke Engelse manier van psalmen zingen tot swingende gospelmuziek.
Net als de drie voorgaande edities is de Leidse kerkmuziekdag een interactieve dag waarbij de deelnemers zo veel mogelijk zelf actief bezig zijn. Actief luisteren, maar vooral ook veel zelf zingen, met als doel de emotie van tekst en muziek beter te doorvoelen. De organisatie zoekt daarbij naar nieuwe wegen om kerkmuziek te beleven, wat tot een bijzonder en afwisselend programma leidt.
Er is een gezamenlijk ochtend- en middagprogramma, onderbroken door drie parallelle workshops. De dag eindigt om 16.00 uur met een Evensong, die ook voor niet-deelnemers toegankelijk is.
Van 10.00 (inloop) tot 16.30 uur. Kerkelijk Centrum De Regenboog, Watermolen 1 in Leiden. Meer informatie en aanmelden: www.leidsekerkmuziekdag.com
Ook dit jaar wordt op het Stadhuisplein midden in Leiden een uur lang stil gestaan bij de ons zo dierbare Vrede.
Het thema “Generaties voor vrede” roept verschillende associaties op. Voor sommigen roept het een bepaalde vermoeidheid op. We zijn al zo lang onder weg, we werken al zo lang aan vrede en waar heeft het ons gebracht? Voor anderen verwijst het naar een lang en hardnekkig volhouden. Maar: wat houdt ons op de been? Duidelijk is dat participatie essentieel is voor de overdracht van betrokkenheid op vrede en vrijheid tussen generaties. Het meemaken en meedoen met concrete vredesactiviteiten is essentieel voor de overdracht van betrokkenheid. Juist nu de polarisatie en verdeeldheid binnen Europese samenlevingen groeit, is die overdracht van vredesengagement van essentieel belang. Jong en oud: iederéén kan wat aan vrede doen!
Komend weekend vindt de landelijke actie Kerkproeverij plaats. Het is de bedoeling dat parochianen iemand uitnodigen mee te gaan naar de kerk om eens te proeven wat daar gebeurt. Het kan een buur zijn, een vriend of familielid.
Alle kerken in het Leidse doen mee met deze ‘Kerkproeverij’. Ook zonder uitnodiging van een kerkganger is iedereen op deze zaterdag en zondag – en in andere weekenden – van harte welkom in onze vieringen. Voor aanvangstijden zie onder “Liturgie”.
Vanaf 1 september is het centrale secretariaat van de RK Parochie HH Petrus en Paulus elke doordeweekse ochtend geopend van 9u30 tot 11u30. Buiten die tijden kunt u als vanouds een boodschap inspreken of een mail sturen. Voor details zie Contact parochie.
Project JA Statushouders (JAS) van de gemeente Leiden zoekt mentoren die komend half jaar statushouders uit de Leidse Regio willen begeleiden. Een mentor vervult de rol van extra buur, stimuleert het spreken van Nederlands, maakt een statushouder wegwijs in de stad en ondersteunt de statushouder bij het opbouwen van een netwerk.
Mentoren en statushouders spreken gedurende een half jaar 2 à 3 uur per week af. In die tijd ondernemen ze diverse activiteiten: van schaatsen tot musea bezoeken, van een kop koffie drinken tot samen koken. Tijdens gesprekken ontstaat een uitwisseling van culturen.
Wilt u meer weten over dit project of wilt u zich aanmelden als mentor? Neem dan contact op met Tim van Dijk: t.van.dijk@leiden.nl / 071 516 46 37 om de mogelijkheden te bespreken.
Voor meer informatie zie: www.jongerenopdearbeidsmarkt.nl
De architectenfamilie Van der Laan en de essentie van schoonheid
Ware schoonheid? De katholieke Leidse architectenfamilie Van der Laan was er bijna een eeuw naar op zoek. En wat is er dan mooier dan een kerk bouwen? Onze oud-kapelaan Michel Remery zet in zijn nieuwe boek over de familie onder meer twee van hun kerken naast elkaar: de Leidse Josephkerk door ´stamvader´ Leo en zoon Jan, en de internationaal bekende abdijkerk van de Benedictijnen in Vaals door Hans en Nico, twee andere zonen van Leo. Met verklaring.
Stamvader Leo (1864-1942) zette rond 1890 in Leiden zijn eerste schreden als zelfstandig architect. Zijn zoon Jan (1896-1966) zou hem snel aanvullen en samen zetten ze in de stad sfeerbepalende gebouwen neer als het vroegere V& D- gebouw aan de Aalmarkt, uit 1936, of de Josephkerk aan de Herensingel, uit 1925. Maar dat is nog maar het topje van de ijsberg, wie wil kan in de stad een complete wandeling maken langs de gebouwen van vooral Leo en Jan, langs ziekenhuizen, kloosters, kerken, sociale huurwoningen, winkels en warenhuizen, en hofjes. [1] In het Leiden van pakweg de eerste helft van de 20e eeuw genoten de Van der Laans de naam van sociale ondernemers. Ze namen daarnaast, binnen de tradities, een duidelijke plaats in de wereld van de architectuur van hun tijd. Wie de Josephkerk binnenloopt kan niet anders dan geïmponeerd raken door de machtige steunbogen, waar nog een vleugje neogothiek in doorschemert uit de jeugd van Leo.
(meer…)
VERVOLG OP ARTIKEL IN RONDOM DE KERK 13.7, bladzijde 3:
“De dag begon met de Mis en de Communie”, vertelde Maria, “Na de Mis zeiden we elkaar gedag, alsof de dag nu pas echt begonnen was. We kochten de krant, gingen naar huis, hij om te werken, ik voor mijn bezigheden. Ieder met zijn eigen taak, maar met de aanwezigheid van de ander in het hart. We ontmoetten elkaar weer bij het avondeten. Met veel vreugde zag ik naar hem uit, wanneer ik hem de sleutel in het slot hoorde steken en zegende elke keer de Heer uit heel mijn hart. We praten, het waren serene gesprekken vrolijk en olijk, hand in hand. We spraken over van alles. Zijn opmerkingen ware altijd scherpzinnig.” Mariadevotie en gastvrijheid waren de kenmerken van hun huis aan de Via Depretis 86, in Rome. “Een arme die aanklopte werd gezien als een zegen.”
De keuze voor het leven
Drie kinderen zijn geboren en de vierde is op komst. Maar in de vierde maand van de zwangerschap constateerde de artsen een complicatie, placenta praevia, een verkeerde ligging van de placenta. Dat kon levensbedreigend zijn voor de moeder. De artsen raadden aan het kind te laten aborteren, om tenminste het leven van de moeder te redden. Maar Luigi en Maria wezen dit unaniem af. Vier maanden bleef Maria bed houden en op 6 april 1916 werd Enrichetta geboren. Zij, het kind dat volgens de artsen niet geboren had mogen worden, zou voor de beide ouders blijven zorgen tot aan hun dood.
Wat jaren later legden Luigi en Maria samen privé Geloften af aan hun geestelijk leidsman. Hij was 46 en zij 41. Deze persoonlijke geloften aan de Heer omvatten ook het afstand doen van de lichamelijke huwelijkse betrekkingen. Hun geestelijk leven bleef zo in het teken staan van een openheid naar God en een beschikbaarheid voor Zijn Wil.
Een Huiskerk
De ouders leerden hun kinderen het persoonlijk gebed en vertrouwen op Jezus en Maria. Ze gaven hun mee nooit te oordelen, maar mild te zijn met kritiek. In de oorlog hielpen ze Joden en anderen die vervolgd werden. “Zij maakten van hun gezin een echte huiskerk, open voor het leven, voor het gebed, het getuigenis van het Evangelie, het apostolaat in hun leefwereld, voor de solidariteit met de armen en voor de vriendschap,” aldus de postulator van het zaligverklaringsproces.
Na de oorlog werkten ze mee aan de wederopbouw van Italië, werden lid van de Derde Orde der Franciscanen en begeleidden zieken naar Lourdes of Loreto. Luigi zei: “We moeten onze religieuze overtuiging niet verbergen, we moeten er openlijk van getuigen, vooral door onze daden, en wanneer dat mogelijk is, ze uitleggen aan hen die onze woorden nodig hebben.” Een bekeerde vrijmetselaar vertrouwde één van de zonen toe: “Je vader heeft me nooit lastig gevallen met preken. Het is door zijn wijze van leven dat ik God heb leren kennen.”
Echtparen die in moeilijkheden waren gekomen, konden altijd bij Maria terecht. Een neef getuigt, hoe Maria “met een geweldig psychologisch aanvoelen en uiterste beschikbaarheid, aan ieder raad en troost gaf.” Maar bij dit alles was er tijd voor sport en vakanties aan de zee of in de bergen.
Van elkaar houden in Christus
Op 5 november 1951 was het hele gezin bij elkaar. De gezondheid van pa was niet al te best, zijn hart had al verschillende waarschuwingen gekregen. Op 9 november overleed hij aan een hartaanval. Voor Maria was dit een “onmetelijke smart.” Ook al was het een sterven “van een rechtvaardige, bevestigd door de onveranderlijke serene uitdrukking op zijn gelaat.” Maria zou hem 14 jaar later volgen. Ze overleed op 26 augustus 1965 ook aan een hartaanval. Vlak daarvoor had ze aan haar kinderen geschreven: “Met papa, we zullen jullie van daar boven af zegenen, we zullen dicht bij jullie zijn met heel onze liefde.”
Paus Johannes Paulus II zei bij de zaligverklaring dat zij “het gewone leven op een buitengewone wijze” hadden geleefd. Samen zijn ze de weg van de heiligheid gegaan. In de teksten van de Huwelijksliturgie wordt gezegd dat bruid en bruidegom elkaar “in Christus” huwen. Zo hebben zij geleefd. Luigi en Maria laten zien, dat er absoluut geen tegenstelling bestaat tussen een grote onderlinge liefde en de liefde tot God. Zorg hebben voor de kinderen vraagt veel, maar verwijdert nooit van de Heer. ‘In Christus’ kunnen gehuwden zo hun roeping beleven. Sommigen hebben dat op een heilige wijze gedaan.
Door Jeroen Smith pr.
De Sint Janskerk aan de Zuidbuurtseweg in Zoeterwoude Dorp is op het Hoogfeest van Pinksteren weer in gebruik genomen. Na sluiting met Oudjaar 2016 was de kerk grondig verbouwd. Het resultaat mag er zijn! Vooral de muurschildering achter het hoogaltaar waardoor de kerk weer “compleet” lijkt (zie foto) , oogstte bewondering.
Mgr v/d Hende, bisschop van Rotterdam, heeft de prachtig versierde kerk weer plechtig ingewijd in een Eucharistieviering die begon om 11u30. Na afloop was er genoeglijk samenzijn met koffie en broodjes in een zonovergoten pastorietuin.
Aad Berk werd (nog binnen) terecht in het zonnetje gezet omdat hij heel veel voor de verbouwing heeft gedaan. De bisschop gaf hem de Laurentiuspenning.
(foto’s van Jos Versteegen)
NB: Op de avond voor Hemelvaart was de allerlaatste viering gehouden in de na-oorlogse Christus Dienaarkerk, elders in Zoeterwoude Dorp. Deze wordt verkocht. De geloofsgemeenschap gaat verder in de prachtige Sint Jan!
Museum Greccio onder de Hartebrugkerk heeft een nieuw web adres: www.museumgreccio.nl . Bent u getroffen door de rijkdom van de collectie? Jan van Loon zoekt enthousiaste vrijwilligers!
Hij hoort graag van u via janvanloonsr@casema.nl
VERVOLG OP ARTIKEL IN “RONDOM DE KERK”
Veel talenten
Karol had veel talenten en was hartelijk in de omgang. ”Ik had inderdaad veel mensen om me heen, en alle gelegenheid om jongens en meisje te ontmoeten, druk als ik was met de toneelclub van school.”(Gave en geheim, blz. 10) Hij gaat Pools studeren. Het eerste jaar van de oorlog maakt hij mee dat vrienden, onder wie Joden, gedood en gedeporteerd worden. Een vorm van verzet was Het Theater van het Levende Woord, waarin de Poolse (vrije) cultuur werd doorgegeven. (meer…)