het bidden van de Rozenkrans
Van de zalige pater Titus Brandsma is een Rozenkrans bewaard gebleven.
Hij is gemaakt in het concentratiekamp van Dachau. De kralen zijn van houtsplinters en de knopen van kampkleding. Het touwtje dat het geheel tot een snoer moet maken is van matige kwaliteit. Een Rozenkrans van niks eigenlijk. Als je er hard aan zou trekken valt het uit elkaar. Maar in die kwetsbaarheid schuilt zijn waarde. Het is een doorleefd gebedssnoer, een stevig houvast voor de bidder in donkere tijden. Een bron van hoop en troost voor degene met wie pater Titus de Rozenkrans bad. Uit de overlevering weten we dat hij dat veel en vaak deed. Hij zocht zijn medegevangenen, die het moeilijk hadden, op. Hij sprak ze moed in en bad voor hen of met hen de Rozenkrans. In menig nachtelijk uur wist hij de eenzaamheid en verlatenheid te doorbreken, ze te verbinden met elkaar en op voorspraak van Maria met God.
Een spannende vraag is nu wat wij met deze kleine geschiedenis, van pater Titus in oorlogstijd, kunnen doen ?
Allereerst over de Rozenkrans van pater Titus.
Het is niet de kwaliteit en niet de waarde van het materiaal die deze Rozenkrans tot een kostbaar bezit maakte. Kostbaar werd hij door waar hij voor diende: het gebed gaande houden en het uitzichtloze duister van het kampleven keren naar een leven in het licht van de Verrijzenis, een leven met God. Als wij geconfronteerd worden met de weerbarstigheid van het leven kan gebed ons tot hulp zijn. Bidden kan dan ook ons leven keren, ons moed en nieuwe hoop geven.
Ten tweede over bidden.
We zeggen wel eens ‘in nood leer je bidden’. Dat is zeker op deze kleine geschiedenis van toepassing. Maar het zegt ook: ‘met bidden hoef je niet te wachten tot je in nood bent’. Het kan en mag altijd en overal. Bidden verbindt. Het bidden van de Rozenkrans verbindt ons met Maria, met God en met elkaar als gemeenschap. Er is geen mobieltje, toetsenbord of camera voor nodig. Niets anders dan een Rozenkrans of 10 vingers als het moet.
Ten derde de Rozenkrans als hulpmiddel bij ons gebed.
Ook pater Titus heeft zijn worstelingen gekend met het lijden dat hij zag in een wereld die gebukt ging onder oorlogsgeweld en het eigen lijden dat hem overkwam. In kamp Amersfoort bidt hij, dicht hij: “Toen ging het boven op mij staan (het leed), tot ik stil lag zonder wenen. Duldend wachtend moest ik leren. En toen pas is het weggegaan”. Pater Titus zal niet altijd de geestkracht en de woorden gevonden hebben voor zijn gebed maar wel altijd zijn Rozenkrans. Het vertrouwde gebaar en het ingesleten ritme van het herhaalde gebed vormde een houvast en een mogelijkheid om te kunnen bidden.
Waar ook ons de woorden en de moed ontbreken reikt de Rozenkrans met zijn ‘Onze Vaders’ en ‘Wees Gegroetjes’ ons een taal van gebed aan. En de verschillende geheimen van de Rozenkrans zijn een bron van inspiratie en verdieping.
Kort en goed van pater Titus kunnen we leren dat bidden helpt. Het overal en altijd en overal. De Rozenkrans is een hulpmiddel en een houvast kan zijn bij ons gebed.
Het is al weer bijna oktober.
Op 7 oktober viert de Kerk de gedachtenis van de heilige maagd Maria van de Rozenkrans. In de 19e eeuw werd deze gedachtenis uitgebreid tot de hele oktobermaand. Oktober is dus onze Rozenkransmaand. In 2018 schrijven onze bisschoppen hier over: “Het rozenkransgebed doet ons de mysteries van Christus overwegen, waarin de Maagd Maria ons is voorgegaan doordat zij op unieke wijze verbonden was met de menswording, het lijden en sterven, en de glorievolle verrijzenis van Gods Zoon. … Door het rozenkransgebed brengen wij de Kerk onder de “beschermende mantel” van Maria”. De oproep is dan ook deze maand extra vaak de Rozenkrans te bidden.
Als gelovige mensen zijn we verschillend als het om bidden gaat en de beleving van het kerkelijk jaar. Voor de één is de Oktobermaand dan ook een vertrouwd gebeuren met het Rozenkransgebed als eerbetoon aan Maria en als extra gebedstijd voor persoonlijke intenties en de intenties waar gebed voor wordt gevraagd. Een maand met een uitnodiging zou je kunnen zeggen. Voor een ander is het Rozenkransgebed een manier van bidden die wat in onbruik is geraakt of misschien wel helemaal onbekend is. Meer een maand met een uitdaging.
Maar of het nu om een uitnodiging of een uitdaging gaat: het zou mooi zijn als deze maand in onze HH. Petrus en Paulusparochie een maand wordt van het Rozenkransgebed en van een verbinden met Maria, met God en met elkaar.
Samen de Rozenkrans bidden ?
Gedurende de oktobermaand wordt er in onze kerken voorafgaande aan de vieringen de Rozenkrans gebeden.
Ook kunt op dinsdag- en donderdagavond om 20.30 u meebidden per zoom: https://us04web.zoom.us/j/2618617248?pwd=QUtHZktMTmd0VTN0eHhjdVZnSGRPdz09
Hoe de Rozenkrans bidden ?
Wie het graag wil leren of wil opfrissen kan een handreiking downloaden op RK Kerk Rozenkransgebed:https://www.rkkerk.nl/wp-content/uploads/2020/03/download-rozenkransgebed.pdf
Geen Rozenkrans ?
Als gezegd tien vingers zijn genoeg. We hebben ook nog een paar rozenkransen op voorraad. U kunt hiervoor terecht bij onze Parochiesecretariaat: 071-7370087 (9u30-11u30) of petrusenpaulusleiden@gmail.com
Marlène Falke – De Hoogh, PW