Geroepen (6) Karol Wojtyla
VERVOLG OP ARTIKEL IN “RONDOM DE KERK”
Veel talenten
Karol had veel talenten en was hartelijk in de omgang. ”Ik had inderdaad veel mensen om me heen, en alle gelegenheid om jongens en meisje te ontmoeten, druk als ik was met de toneelclub van school.”(Gave en geheim, blz. 10) Hij gaat Pools studeren. Het eerste jaar van de oorlog maakt hij mee dat vrienden, onder wie Joden, gedood en gedeporteerd worden. Een vorm van verzet was Het Theater van het Levende Woord, waarin de Poolse (vrije) cultuur werd doorgegeven.
Gidsen om zijn weg
Ondertussen zoekt hij naar zijn roeping. Mensen rondom hem, hebben hem gevormd om zijn weg te kunnen vinden. Zijn vader, bijvoorbeeld, weduwnaar, die ’s nachts opstond om te bidden; het contact met de arbeiders in de steengroeve; Jan Tyranowski, de kleermaker die hem binnenleidde in de Spaanse mystiek van Johannes van het Kruis en Teresa van Avila; zijn biechtvader Figlewicz. In het Karmel kloosters sloot hij zich aan bij de “Levende Rozenkrans” en las het werk van Grignion de Montfort over de Ware Devotie tot Maria. Hij wijdde zich helemaal aan Maria toe: Totus tuus … (zijn latere wapenspreuk als bisschop en paus). Andere heiligen beïnvloedden hem evenzeer zoals de zalige broeder Albertus, die in de 19e eeuw in Krakow voor opvang zorgde voor de allerarmsten en eigenlijk één van hen werd.
De helderheid
Terugkijkend op de inval van de Duitse troepen en de bezetting schrijft paus Johannes Paulus II: “Door het uitbreken van de oorlog moest ik mijn studie en de universitaire wereld vaarwel zeggen. In diezelfde tijd verloor ik mijn vader, de laatste van mijn naaste familieleden. Ook hierdoor moest ik, objectief gesproken, mijn eerdere plannen loslaten; het was min of meer alsof mijn wortels werden losgetrokken uit de bodem waar ik als mens tot dan toe was gegroeid.
Het was echter niet alleen een negatief proces. Tegelijkertijd was er één inzicht dat steeds helderder tot mijn bewustzijn doordrong: de Heer wil dat ik priester word. Op een dag werd ik dat zeer duidelijke gewaar; het was als een innerlijk licht dat de vreugde en de zekerheid in zich droeg van een andere roeping. Dit bewustzijn vervulde me met een grote innerlijke rust.”(Gave en geheim, blz. 44).
En daarna
De verdere weg van Karol is min of meer bekend. Als priester, bisschop, kardinaal en paus. Een uitermate boeiend leven, zo verweven met de (politieke) geschiedenis van de tweede helft van de vorige eeuw. Deze grote paus heeft de Kerk het nieuwe millennium in geleid en haar de grote beweging van de Nieuwe Evangelisatie geschonken. Onder zijn pontificaat groeide het aantal priesterroepingen wereldwijd. De mooie speelfilm Karol (385 minuten!) is een prachtige inleiding op dit leven en een heilige onze tijd (uitgeverij Betsaida, € 19,50, www.bersaida.org.
pastoor Smith